Warunki prawne, jakie musi spełnić obcokrajowiec, by móc uzyskać tytuł przedsiębiorcy na terytorium Polski, określa ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Najistotniejsza dychotomia – możliwość, a także sposób prowadzenia działalności gospodarczej zależy przede wszystkim od tego, z jakiego kraju pochodzi dany cudzoziemiec.
Warto na wstępie wskazać, że ustawa o swobodzie działalności gospodarczej na oznaczenie cudzoziemców, którzy jako osoby fizyczne zamierzają podjąć działalność gospodarczą na terytorium Rzeczpospolitej używa pojęcia „osoba zagraniczna”, którą jest osoba fizyczna nieposiadająca obywatelstwa polskiego. Należy zatem zauważyć, że nie odgrywa tutaj żadnej roli miejsce zamieszkania obcokrajowca. Istotny jest jedynie fakt bycia cudzoziemcem w rozumieniu ustawy z dnia 13 czerwca 2003r. o cudzoziemcach.
Bez wątpienia, najłatwiej być przedsiębiorcą w Polsce obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG). Czy takie osoby obowiązują obostrzenia zgodnie z polskim porządkiem prawnym? Nie. Wskazane bowiem osoby zagraniczne mogą bez żadnych przeszkód podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takiej samej zasadzie jak obywatele Rzeczypospolitej Polskiej.
W zdecydowanie trudniejszej sytuacji są przedsiębiorczy cudzoziemcy spoza Unii Europejskiej, czy też EOG. Zobowiązani są bowiem do spełnienia pewnych wymogów, tj. do posiadania zezwoleń, legalizujących ich status prawny, jak i pobyt. Aby legalnie prowadzić działalność gospodarczą w Polsce muszą zatem posiadać:
– zezwolenie na pobyt stały,
– zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej,
– zezwolenie na pobyt czasowy w celu kontynuowania prowadzonej już działalności gospodarczej,
-zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z: zezwoleniem na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, przynależnością do rodziny cudzoziemca, który posiada pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, przebywaniem na terytorium Polski członka rodziny w celu połączenia z rodziną, podjęciem lub kontynuacją stacjonarnych studiów wyższych lub stacjonarnych studiów doktoranckich, pozostawaniem w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim mieszkającym na terenie RP.
Kiedy jednak cudzoziemiec nie spełnia żadnego ze wskazanych powyżej wymogów, również ma możliwość legalnego prowadzenia biznesu na terytorium Polski. Gdy zatem np. obcokrajowiec przebywa na terytorium RP wyłącznie na podstawie wizy także posiada alternatywę dla działalności wyłącznie we własnym kraju. Musi jednak zdawać sobie sprawę z zamkniętego kręgu oferowanych mu form organizacyjno-prawnych. Może bowiem podejmować aktywność wyłącznie w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej, spółki komandytowej oraz spółki komandytowo-akcyjnej.
Co jednak warte podkreślenia, dla takiej działalności nie jest wymagana fizyczna obecność cudzoziemca, a tym samym posiadanie prawa do pobytu na terenie Polski.
Najnowsze komentarze